Dette er ei novelle. Alle personar og hendingar er oppdikta. Sjå òg «Fritt vilt i Loddefjord» del 1, del 2 og del 3.

Hovudstraumsmedia har prøvd å undertrykkje valdtektsbølgja i Loddefjord etter alle kunstens reglar, men jungeltelegrafen har for lengst spreidd ryktet om dei 13 sprengkåte delinkventane. At politiet til slutt kom manns- og kvinnesterke og arresterte dei, var berre ein logisk konsekvens av alle dei uheldige hendingane. Folket fann seg ikkje lenger i at norske ungjenter vart brukte som levande sjømannsbrurer og tømmetankar av sjokoladebrune mangfaldspenisar på ein diger gravlund. For éin gongs skuld fekk politiet instruksar frå høgste hald om å gjere det einaste rette. Om Noreg framleis har eit fungerande rettssystem, vankar det lange fengselsstraffar for valdtektsforbrytarane, kanskje til og med forvaring og tvinga psykisk helsevern. Det får då jammen vere grenser!

Det er derimot visse hjernevaska element i byen som meiner at arrestasjonen var rasistisk motivert, og at nokon hadde betalt Bergenspolitiet under bordet for denne «vilkårlege» og «uprovoserte» arrestasjonen midt på høglyse dag. Dei stakkars ungdommane er jo openbert plaga individ med alvorlege traume. Og alle dei valdtekne jentene bydde seg nok fram på den eggande og pirrande måten som berre norske jenter kan. Det var vel sjokkforfattar Mads Larsen som i si tid samanlikna norske jenter med barnesoldatar: for store våpen og for lita peiling.

Ingen veit kor dei kjem frå. Ingen veit kven dei er. Ingen veit kven som betaler dei. Men like sikkert som soloppgangen dukkar det av og til opp topplause yrkesdemonstrantar rundt om i ymse byar i Europa. Denne gongen dukkar dei opp som topplaust troll i øskje i Bergen. Ein minibuss med ukrainske skilt glir gjennom bygatene og stoppar opp ved Torgallmenningen. Ut kjem tjue temmeleg vakre jenter med nakne puppar. Dei har måla slagord på sine nakne overkroppar, og har blomekransar på hovuda. Snart står dei i ein halvsirkel midt på Torgallmenningen og roper aggressivt slagord so ein omtrent ser ned i halsen på dei.

Dette er aktivistgruppa Femen, som har avleggjarar i land som Frankrike, Russland, Ukraina og Kviterussland. Denne gjengen er høgst sannsynleg ukrainarar, sidan det etter kvart har blitt ganske so mange ukrainarar i Noreg (92 000 jamfør tal frå UDI). Det offisielle målet til Femen er å beskytte kvinnerettar, so mange lurer nok på kvifor dei vel å protestere mot at 13 valdtektsmenn med rette har blitt arrestert. Er det noko som krenkjer kvinnerettar, må det då vere valdtekt. Her er det utan tvil noko muffens.

To eldre menn står borte ved inngangen til kjøpesenteret Galleriet og ser på denne seansen. Dei ristar blåsande på hovudet. Dei aller fleste går i lange bogar utanom desse tjue aggressive puppejentene, og foreldre prøver å dekkje til auga på barna sine.

«Ka hunen e det di står der og skriker etter?» spør den eine eldre herren på velklingande bergensk.

«Eg aner ikkje, men det høres ut som russisk,» svarer den andre. «Eg kan litt russisk siden min svigerdatter e fra Arkhangelsk.»

«Hører du ka di roper?»

«Ned med patriarkatet, ned med forfølgelse av svartinger,» svarer den noko forvirra herremannen.

«Står di virkelig der og skriker ‘svartinger’?»

«Di har ikkje et annet ord for negre på russisk.» Mannen trekkjer på skuldrene. «Eg tror det e best vi går herifra. Slike protester blir alltid voldelige, og enkelte av våre nye landsmenn kan ikkje styre sine lyster.» Han grøssar seg.

«Ja, huff, vi har jo denne voldtektsbølgen i Loddefjord. Stygge, triste greier. Mitt ene barnebarn ligger på Haukeland etter å ha blitt overfalt av di villdyrene. Stakkars jente. Hon hadde akkurat kommet inn på medisinstudiet. Nu vet hon ikkje om hon orkar.»

Dei to eldre mennene hinkar seg av garde med sine trufaste rullatorar.

Eit velkjent fjes dukkar opp på andre sida av Torgallmenningen, borte ved inngangen til Strandgaten. Det er vår mann Karl. Med rolege rørsler går han bort til det han oppfattar som alfajenta, som har dei vakraste puppane og det lengste håret.

«Orsak meg,» seier han på russisk. Jentene snur seg mot han. «Kva er det eigentleg de driv med her?»

«Kva vi driv med?» spør alfajenta. «Vi protesterer mot at 13 svartingar har blitt arresterte av det rasistiske politiet i Bergen.»

«Det er vel og bra, men kvifor står de her?» Karl peiker nedover mot Torget. «Politistasjonen er ikkje her oppe, den ligg langt herifrå. Om de vil at politiet skal høyre på dykk, må de jo stå ein stad dei kan høyre (og ikkje minst sjå) dykk.»

Alfajenta bit seg lett i leppene. So vekslar ho nokre ord med sine medsystrer.

«Kor er eigentleg politistasjonen?» spør ho til slutt. «Vi har aldri vore i denne byen før.»

«Eg kan vise dykk. Følg meg.»

Karl spradar verdsvant nedover gata med ein hale av 20 topplause jenter etter seg. Dette er sanneleg eit syn for gudar! Folk får hakeslepp overalt, og fleire står der og filmar med smarttelefonane sine. Karl bryr seg ikkje om å bli eksponert på sosiale media, for alle kameraa filmar høgst sannsynleg ikkje han, men heller dei 20 para med vakre, struttande ukrainar-puppar.

Snart kjem følgjet bort til politistasjonen. Karl peiker på fasaden, der det tydeleg står «politi».

«Her er politistasjonen,» seier han med eit høfleg smil.

«Spasiba balsjoie,» seier alfajenta. «Tusen takk» for det overveldande fleirtalet i Noreg som ikkje kan russisk.

Karl stikk seg vekk temmeleg kjapt, for dette kan bli særs stygt.

Det tek ikkje lange tida før fleire politibetjentar stikk nasane ut døra fordi dei lurer på kor all skrikinga kjem frå. Auga deira går omtrent opp til hårfestet då dei ser alle dei topplause jentene stå der og yrkesdemonstrere.

Fjolsine kjem ut av kontoret sitt då tre mannlege politibetjentar nærast bykser mot ho.

«Kor kjem all denne gaulinga frå?» spør ho.

«Du vil sikkert ikkje tru oss,» byrjar den eine politimannen. «Men det står tjue topplause jenter ute i gata og skrik på aust-europeisk.»

«Nærare bestemt russisk,» seier den andre politimannen.

«Eg trur dykk,» seier Fjolsine og sukkar. «Det er berre dette som manglar. Hjernevaska aktivistar som protesterer mot at vi arresterte ein gutegjeng som har valdteke halve Loddefjord.» Ho vender seg mot dei andre politibetjentane i korridoren. «Arrester heile gjengen. Dei forstyrrar ro og orden.»

Snart får dei 13 valdtektsmennene selskap av 20 vakre, topplause jenter nede i kjellaren på politistasjonen. Dette kan bli interessant, folkens!