Under den uvørdne og ukritiske massevaksineringa av nordmenn med mRNA-injeksjonar som var påstått «trygge og effektive» i 2021 og 2022, står namnet Are Stuwitz Berg sentralt. FHI-Are leia utrullinga av dei etter kvart so berykta og dødbringande covid-19-injeksjonane. No har han døydd plutseleg i den relativt unge alderen av 54. Er det tilfeldigheiter eller del av eit mønster? Han høyrer til ei veksande liste av høgprofilerte aktørar knytt til «vaksine»-utrullinga som har døydd brått og uventa, i likskap med svært mange av offera som vart lurt og/eller truga til å late seg injisere.

Baxter Dmitry på nettstaden The People’s Voice skriv (Saksyndig si omsetjing):

«Berg tente som sjefslege og avdelingsdirektør ved Det norske folkehelseinstituttet (FHI), der han hadde oppsyn over infeksjonskontroll og vaksinasjonsinnsats under pandemien.

Han vart òg eit berømt ansikt i Noreg fordi han var ofte på TV og forsikra publikum om kor trygge og effektive covid-19-vaksinane var – spesielt medan Noreg rulla ut masseimmuniserings-kampanjar i 2021 og 2022.

Berg vart av kollegaer skildra som ‘ein unik og tilstadeverande leiar’ og ‘ein høgt respektert’ profesjonell, og hans bortgang har forbausa mange i det norske helsesamfunnet.

Formidlarar innan hovudstraumsmedia har enno ikkje [1.august 2025] rapportert om ein dødsårsak, sjølv om dei legg vekt på at han var snill, hadde humor og forplikta seg tilvitskapen. Men enkelte observatørar stiller eit annleis spørsmål: Kvifor døyr so mange unge og mellomaldrande arkitektar bak covid-responsen uventa?

Berg er den siste i ein serie av vaksinerte og boosta unge folkehelse-tenestepersonar, vitskapsfolk og vaksinetilhengjarar som har døydd plutseleg dei siste åra, vanlegvis på grunn av hjartestans, slag eller turbokreft. Medan offisielle kanalar legg skulda for slike dødsfall på naturlege årsaker eller held tilbake detaljane, kan ikkje lenger mønsteret avvisast som tilfeldigheiter.

Formidlarar innan hovudstraumsmedia held fram med å lovprise Bergs ettermæle som ein samvitsfull profesjonell, og legg fokus på åra hans som barnelege og hans tidlegare arbeid i Tanzania og Oslo.

Derimot er det offisielle narrativet skummelt konsekvent med tidlegare tilfelle: ingen dødsårsak blir gjeven, ingen diskusjon om hans helsestatus eller vaksinehistorikk, og inga nemning av risikoane som dei som har valt å ta vaksinar og oppfriskningsdosar står overfor.

I hovudstraumsmedia si verd endar historia med varme minneord. Men for mange som tek ein nærare titt, er det nok eit raudt flagg i det veksande sporet av spørsmål rundt covid-vaksineutrullinga.»