I ein kommentar på iNyheter publisert 20.juni 2025 skriv redaktør Helge Lurås om offentleg forvaltning, i dette tilfellet Medietilsynet. Bakgrunnen er at iNyheter har søkt om pressestøtte, men fått avslag på det Lurås meiner er feilaktig grunnlag. Medietilsynet, der Mari Velsand er direktør, brukte nesten åtte månader på å behandle klagen. Sjølv om offentleg forvaltning er berykta for si lange saksbehandlingstid, tek dette dømet kaka. Enkelte vil kunne påstå at det er trenering av saka fordi Medietilsynet ikkje er einige i det iNyheter skriv om.

Samstundes kan ein sjå på andre offentlege aktørar, slik som Nav, som har so lang saksbehandlingstid at det stundom fører til fare for liv og helse. Systemet er dysfunsjonelt, og den enkelte saksbehandlaren til ikkje stå til ansvar for sin dårlege jobb. Dei reagerer ofte på kritikk med å politimelde. Ein kan med rette kalle slike tilsette for «offentleg utviklingshemma». Anten skuldast det forhold saksbehandlaren ikkje kan lastast for, eller so kjem det av vond vilje. Med tanke på naturen og haldningane til enkelte i den altfor store offentlege sektoren i Noreg, er det ikkje urimeleg å anta det siste.

Sjå òg «Gunnar Virittsekk Håvik – mannen som gjer livet surt for offentleg tilsette», publisert 5.oktober 2023.

Med Lurås sine eigne ord:

«Saken er i korte trekk denne: Vi søkte i mars 2024 om det som folkelig heter «pressestøtte» med basis i våre artikler fra 2023. 15. oktover 2024 fikk vi avslag fra Medietilsynet. Den 24. oktober klaget vi på avslaget.

Det er Medieklagenemda som er ankeinstans på avgjørelser i Medietilsynet.

Men i iNyheters tilfelle fikk vi dagen etter oversendelse av klagen følgende svar fra en saksbehandler på epost:

‘Vi kan bekrefte at vi har mottatt klagen. Vi vil se på saken på nytt. Hvis vi omgjør, vil dere få et nytt vedtak. Hvis vi opprettholder avslaget, sender vi det til klageorganet med kopi til dere.’»

Ein av grunnane til at iNyheter klaga var følgjande:

«Vi påpekte blant annet at utvalget artikler man hadde sett grundig på var meget lavt (32) sett i forhold til det totale antall artikler vi publiserte i 2023 (omlag 6000).

Jeg brukte selv omlag 8 arbeidstimer på å skrive den 11. sider lange klagen. I mitt hode tenkte jeg at Medietilsynet ville bruke 2-3 uker på å gjennomgå saken på nytt, eventuelt gi et nytt oppdrag til ekstern evaluering. Da kunne de kanskje gå noen uker ekstra.

Men vi hørte ikke noe.»

2.desember stilte Lurås spørsmål til Medietilsynet om dei hadde opplysningar om framdrift i saka. Eit par dagar seinare skreiv dei at dei tok sikte på å behandle klagen innan utgangen av februar. Han spurde kva som tok so lang tid, og la til at det for iNyheter skapte utfordringar å ikkje få ei avklaring. Han etterlyste meir informasjon om prosessen. Medietilsynet svarte at dei hadde forståing for at ventetida kunne skape utfordringar. Saka kunne kanskje behandlast i januar i staden for.

Diverre gjekk både januar og februar utan eit svar. Siste dagen i februar sendte iNyheter ein ny e-post der dei etterlyste ei oppdatering frå framdrifta. Som svar fekk han at saka hadde teke noko lengre tid enn berekna. Eit svar kunne kome i løpet av mars.

Samstundes leverte iNyheter ny søknad om pressestøtte, sidan fristen for å sende pressestøttesøknad går ut i mars. Både mars og april gjekk utan at dei høyrde noko frå Medietilsynet. 20.mai etterlyste iNyheter atter ein gong svar på behandling av klagen. Som svar skreiv Medietilsynet at dei skulle oversende saka til Medieklagenemnda i løpet av mai månad, og at iNyheter skal få kopi av oversendinga. Som han sjølv skriv:

«Akkurat. Så omsider (etter 7 måneder) får vi altså svar på at Medietilsynet opprettholder avslaget. Det var da noe.»

Mai månad går utan svar. 17.juni skriv Lurås igjen til dei. Han etterlyser kopi av oversendinga. Han får svar allereie dagen etter (!):

«Så, omsider, den 18. juni, kommer oversendelsen. Og følgebrevet fra Medietilsynet til Medieklagenemda er datert 18. juni.

Det er 238 dager mellom 24. oktober 2024 og 18. juni 2025. Nesten 8 måneder.

Og først nå kan altså Medieklagenemda starte sin behandling. Gud (ja, jeg er ateist…) vet hvor lang til de nå kommer til å bruke! Siden de mottar dette rett før sommeren, skjer det vel svært lite begynnende saksbehandling der før i slutten av august.

Dette kan komme til å ta tid…»

Lurås stiller med rette spørsmål om korleis offentleg sektor og saksbehandling eigentleg fungerer, og kvifor saksbehandling, som i seg sjølv kan gjerast på nokre timar, kan ta fleire månader eller år å behandle. Som han skriv:

«Har man obligatoriske ‘venteskuffer’ der sakspapirene til SKAL ligge før man griper tak i det? Later de som de er så travle for å rettferdiggjøre større budsjetter? Må ledere mase og mase på undersotter som ikke gidder å gjøre noe som helst, slik foreldre må mase på (noen) barn for å få de til å rydde rommet sitt?»

Han trekkjer konklusjonen at iNyheter kanskje blir utsett for «bevisst trenering av klagen vår i håp om at vi uansett går konkurs i mellomtiden». Samstundes set han peikefingeren på dei låge forventingskrava offentleg forvaltning har til seg sjølv. Om dei behandlar «kundane» sine elendig, får det ingen konsekvensar for dei. Offentleg forvaltning framstår etter mitt syn difor meir og meir som ei verna bedrift, der alle kan «jobbe» i det tempoet dei sjølv føler for, og der stillingsvernet er absolutt. Det er truleg paradis for dei sjølve, men helvete for alle oss andre.

Lurås fryktar at han nærmar seg pensjonsalderen før klagen er ferdigbehandla. Og han og resten av iNyheter-redaksjonen ventar i spenning på svar på søknaden dei leverte i år, som kjem i oktober. Kanskje lyt dei klage på den òg – so då spørst det om Medietilsynet taklar to klagar frå same aktør samstundes.

Ein lesar skriv i kommentarfeltet at Medietilsynet ifølgje sitt eige organisasjonskart har om lag 40 årsverk. Ein anna lesar skriv at leiinga består av direktør Mari Velsand, avdelingsdirektør (juridisk og regulatorisk avdeling) Hanne Nistad Sekkelsten, og avdelingsdirektør (innsikt og analyse) Cesilie Askevold Bollingmo. Den eine mannen i leiinga er teknologileiar Vegard Østhagen, som truleg er den einaste som faktisk gjer jobben sin, og som nok må dra lasset medan «sjefane» dannar nettverk og utfører tiltak for å betre det psykososiale arbeidsmiljøet (på godt norsk: dei sit på ræva og pratar skit). Har leiinga dårleg arbeidsmoral, vil dette forplante seg til «undersåttane». Monkey see, monkey do.

Vi i Saksyndig-redaksjonen har konkludert at seindrektigheita til Medietilsynet kjem av passiv aggresjon i leiargruppa, og denne kjensla har sannsynlegvis sitt opphav i freudianske frustrasjonar. Dei tre damene får av Saksyndig-redaksjonen difor ein Dubai-sjokolade og ein klitoris-vibrator sendt til si heimeadresse, med håp om at dette kan betre humøret og arbeidsviljen deira. Forventa leveringstid er 238 dagar.